Rond 1750 ontstaat de gedachte dat de mens in staat is tot onbeperkte vooruitgang. Niets mag deze vooruitgang in de weg staan. Al gauw maakt men onderscheid tussen ‘minderwaardigen’ en ‘meerderwaardigen’. Die eersten verhinderen de vooruitgang en moeten op een of andere manier uit de samenleving verwijderd worden. Zo ontstaat de eugenetica, de techniek om de menselijke soort te verbeteren. Tot de tweede wereldoorlog wordt ze op grote schaal in gans de beschaafde wereld toegepast. Met veel leed tot gevolg. De gruwelijke praktijken van de nazi’s betekenen het einde van de eugenetica. Voor de verbetering van de soort moet nu genetica zorgen, de verbetering van het erfelijk materiaal van de mens. Transhumanisten gaan nog een stap verder en dromen van de creatie van supermensen, een nieuwe soort die op termijn de menselijke soort op alle gebieden zal overtreffen. Is het einde van de mens in zicht? Gaston Moens vertelt het verhaal van de mens die zijn eigen verhaal in handen neemt en daarna zichzelf kan verliezen.