Als de verteller ervan over een uitzonderlijke verbeeldingskracht beschikt, dan kan een literair werk eeuwig leven verwerven. Sjahrazaad, vertelster van de ‘Vertellingen van duizend en één nacht’ beschikt over zulke verbeeldingskracht. Elke nacht weeft ze verder aan een weefsel van verhalen, die zowel elkaar opvolgen als deel uitmaken van elkaar. Zo slaagt zij erin bij elk ochtendgloren haar executie, uitgevaardigd door koning Sjahrjaar, uit te stellen. Uit weerwraak voor de ontrouw van zijn vrouw had die er een gewoonte van gemaakt een vrouw uit te kiezen, met haar te slapen en haar bij het ochtendgloren door zijn vizier te laten ombrengen.

Dankzij de versie die tussen 1704 en 1717 in Europa verscheen, heeft Sjahrazaad zich in de Europese cultuurgeschiedenis genesteld. Toch was de ontvangst niet onverdeeld gunstig. Enerzijds werd het erotische gehalte van de verhalen als stuitend ervaren of werden de verhalen afgedaan als inhoudsloze verzinsels. Anderzijds werden de morele lessen geprezen en de charme van de vrijblijvende en pretentieloze fantasie gekoesterd.

Gastspreker em. prof. Hugo Antonissen laat in het voorspel van deze lezing zijn licht schijnen op seks en islam. Daarna wordt het oog gericht op seks en macht. Twee thema’s die door de verhalen van 1001 nacht heen verdekt of open aan bod komen.