Herman Simissen, geeft een uiteenzetting over de joodse en Duitstalige filosoof Theodor Lessing (1872-1933). Lessing staat bekend als de “filosoof van de daad”. Hij zag als einddoel de verlichting van menselijke noden, en streefde ernaar om met in praktijk gebrachte filosofie een verschil in de wereld te brengen. Van hieruit maakte hij ook een onderscheid tussen academische filosofie en ware filosofie: ware filosofie ontspruit uit een innerlijke noodzaak. Ook in de kennistheorie neemt hij een erg kritische plaats in. Feitenanalyse en waarheidsvinding zijn een heikele onderneming. Dat geldt des te meer voor geschiedschrijving, omdat hier allerlei belangen zorgen voor inkleuring. In zijn boek “Geschichte als Sinngebung des Sinnlosen” beschrijft hij dat geschiedenis neerkomt op een “mythisch construct dat opgelegd wordt op een onbekende realiteit om die enige schijn van betekenis te geven.”